نرخ بازده داخلی (IRR)

نرخ بازده داخلی (IRR)

نرخ بازده داخلی (IRR) یک استاندارد است که در بودجه بندی سرمایه مورد استفاده قرار می گیرد تا برآورد سودآوری سرمایه گذاری بالقوه داشته باشد. نرخ بازده داخلی نرخ تخفیفی است که ارزش واقعی خالص (NPV) تمام جریانهای نقدی را از یک پروژه خاص برابر با صفر می کند. محاسبات IRR بر اساس فرمول مشابه NPV است.

فرمول زیر محاسبه NPV است:

فرمول برای محاسبه ارزش فعلی خالص (NPV).

جایی که:

Ct = جریان نقدی خالص در دوره t

Co = کل هزینه های سرمایه گذاری اولیه

r = نرخ بهره

t = تعداد دوره های زمانی

برای محاسبه IRR با استفاده از فرمول، NPV برابر با صفر است و برای نرخ تنزیل (r)، که IRR است، حل می شود. با توجه به ماهیت فرمول، IRR نمیتواند به صورت تحلیلی محاسبه شود و باید به جای آن از طریق آزمایش و خطا یا با استفاده از نرم افزار برنامه ریزی شده برای IRR محاسبه شود.

به طور کلی، نرخ بازده داخلی پروژه، بیشتر مطلوب است که باید انجام شود. IRR یکپارچه برای سرمایه گذاری انواع مختلف است و به همین ترتیب، IRR می تواند برای رتبه بندی چندین پروژه آینده نگر در نسبت نسبتا پایه استفاده شود. با در نظر گرفتن هزینه های سرمایه گذاری در میان پروژه های مختلف برابر است، پروژه با بیشترین میزان IRR، احتمالا بهترین و ابتکاری است.

IRR گاهی اوقات به عنوان "نرخ بازده اقتصادی" یا "نرخ بازده نقدی با تخفیف بازده" نامیده می شود. استفاده از "نرخ بازده داخلی" به محرومیت از عوامل خارج از قبیل هزینه سرمایه یا تورم اشاره دارد.

شما می توانید نرخ بازده داخلی را به عنوان نرخ رشد مورد انتظار برای پروژه تعیین کنید. در حالی که نرخ واقعی بازگشتی که در یک پروژه مشخص به پایان می رسد؛ تولید اغلب با IRR تخمین زده می شود، پروژه با مقدار IRR قابل ملاحظه ای بالاتر از سایر گزینه های موجود هنوز هم شانس بسیار خوبی برای رشد قوی فراهم می کند. یکی از محبوب ترین استفاده از IRR، سودآوری ایجاد عملیات جدید را با آن افزایش می دهد. به عنوان مثال، یک شرکت انرژی ممکن است از IRR در تصمیم گیری در مورد باز کردن یک نیروگاه جدید یا بازسازی و گسترش یک موجودی قبلی استفاده کند. در حالی که هر دو پروژه احتمالا ارزش شرکت را به خود اختصاص می دهد، احتمال دارد یکی از تصمیمات منطقی که توسط IRR تعیین می شود، باشد.

نرخ بازده داخلی در عمل

در تئوری، هر پروژه ای با IRR بیشتر از هزینه آن سرمایه، یک سودآور است، بنابراین در یک شرکت برای انجام چنین پروژه هایی است. در برنامه ریزی پروژه های سرمایه گذاری، شرکت ها اغلب یک نرخ بازده مورد نیاز را برای تعیین حداقل بازده قابل قبول ایجاد می کنند که سرمایه گذاری مورد نظر باید ارزشمند باشد. هر پروژه ای با IRR که بیش از RRR است، احتمالا یک سودآور خواهد بود، اگرچه شرکت ها لزوما تنها بر این اساس پروژه را دنبال نمی کنند. در عوض، آنها احتمالا پروژه هایی را با بیشترین تفاوت بین IRR و RRR دنبال می کنند، زیرا این احتمالا سودآور خواهد بود.

IRR نیز می تواند در مقایسه با نرخ بازده در بازار اوراق بهادار باشد. اگر یک شرکت نمی تواند هر پروژه ای با IRR بیشتر از بازده هایی که در بازارهای مالی ایجاد می شود پیدا کند، ممکن است صرفا سرمایه گذار درآمد خود را در بازار سرمایه گذاری کند.

اگر چه IRR یک معیار جذاب برای بسیاری است، آن را همواره باید در ارتباط با NPV برای یک تصویر واضح تر از ارزش نشان داده شده توسط یک پروژه بالقوه شرکت ممکن است مورد استفاده قرار گیرد.

در حالی که IRR یک معیار بسیار محبوب در برآورد سودآوری پروژه است، اگر به تنهایی استفاده شود، گمراه کننده است. بسته به هزینه های اولیه سرمایه گذاری، یک پروژه ممکن است دارایIRR  کم، اما NPV بالا باشد، به این معنی در حالی که سرعت را در روند آن شرکت مشاهده می کنید بازده در آن پروژه ممکن است کند باشد، این پروژه همچنین می تواند مقدار زیادی از ارزش کلی شرکت را اضافه کند.

یک مسئله مشابه در هنگام استفاده از IRR برای مقایسه پروژه های با طول های مختلف بوجود می آید. به عنوان مثال، یک پروژه کوتاه مدت ممکن است IRR بالا داشته باشد، و به نظر می رسد سرمایه گذاری در این پروژه عالی است، اما ممکن است NPV پایین نیز داشته باشد. برعکس، یک پروژه طولانی ممکن است IRR پایین داشته باشد، درآمد به آرامی و به طور پیوسته باشد، اما ممکن است مقدار زیادی از ارزش را به شرکت در طول زمان اضافه کنید.

یکی دیگر از مسائل مربوط به IRR یکی از خصوصیاتی است که به معنای خودمسنجی نیست، بلکه به یک سوء استفاده معمول از IRR است. مردم ممکن است فرض کنند که وقتی جریان های نقدی مثبت در طول یک پروژه تولید می شود (در پایان)، پول به میزان بازدهی پروژه باز می گردد. این به ندرت می تواند مورد باشد. در عوض، هنگامی که جریانهای نقدی مثبت بازپرداخت می شود، با نرخی بیشتر شبیه هزینه سرمایه می شود. محاسبه نادرست با استفاده از IRR در این روش ممکن است منجر به اعتقاد بر این باشد که یک پروژه سودمندتر از آن است که در واقع است. همراه با این واقعیت است که پروژه های طولانی با جریان های نقدی نوسانی هستند.