API چیست؟

API یا رابط برنامه‌نویسی اپلیکیشن، یک مجموعه از دستورات و قوانینی است که برنامه‌های کاربردی مختلف راه‌هایی برای ارتباط و تبادل اطلاعات با یکدیگر فراهم می‌کند. این ارتباطات معمولاً از طریق شبکه اتصال برقرار می‌کنند و امکان ارسال و دریافت داده‌ها را بین برنامه‌ها فراهم می‌کنند.

API ها می‌توانند در زمینه‌های مختلف مورد استفاده قرار بگیرند، از جمله برنامه‌نویسی وب، برنامه‌نویسی موبایل، برنامه‌نویسی سخت‌افزار، و غیره. به عنوان مثال، API های وب ممکن است به برنامه‌هایی که درخواست‌های HTTP را ارسال می‌کنند، اجازه دهند تا اطلاعاتی از یک سرویس وب را دریافت یا ارسال کنند.

به طور کلی، API ها به برنامه‌نویسان امکان می‌دهند تا به طور موثر واکنشگرا با سرویس‌های و محصولات دیگر ارتباط برقرار کنند و از ویژگی‌های و سرویس‌های آن‌ها استفاده کنند بدون اینکه نیازی به دسترسی مستقیم به کدهای داخلی آن سرویس‌ها داشته باشند.

استانداردهای API چیست؟

استاندارد API یک مجموعه از قوانین، پروتکل‌ها، و ساختارهای مشخصی است که توسط یک گروه صنعتی یا سازمان استانداردسازی تعریف می‌شود. این استانداردها برای اطمینان از سازگاری، امنیت، قابلیت استفاده و تعامل میان برنامه‌ها و سیستم‌های مختلف تعیین می‌شوند.

استانداردهای API ممکن است شامل موارد زیر باشند:

1. پروتکل ارتباطی: مانند HTTP، REST، SOAP و GraphQL که مشخص می‌کند چگونه برنامه‌ها با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و داده‌ها را تبادل کنند.

2. ساختار داده‌ای: مانند JSON یا XML برای نشان دادن و تبادل داده‌ها بین برنامه‌ها.

3. احراز هویت و امنیت: استفاده از توکن‌ها، رمزنگاری، و دیگر روش‌ها برای اطمینان از امنیت و احراز هویت ارتباطات API.

4. مدل معماری: مانند RESTful یا RPC که مشخص می‌کند چگونه منابع و عملیات به صورت منطقی در API سازماندهی شوند.

5. مستندسازی: فراهم کردن مستندات جامع برای API به منظور راحتی در استفاده و توسعه برنامه‌ها.

استانداردهای API باعث تسهیل تعامل و همکاری بین مختلف برنامه‌ها و سیستم‌ها می‌شوند و به برنامه‌نویسان کمک می‌کنند تا بدون نیاز به دانش عمیق درباره جزئیات داخلی سیستم‌ها، برنامه‌هایی را توسعه دهند که با دیگر برنامه‌ها و سرویس‌ها تعامل داشته باشند.

API چگونه کار می‌کند؟

API یک مجموعه از دستورات و قوانین است که برای ارتباط و تبادل اطلاعات بین برنامه‌ها و سیستم‌ها استفاده می‌شود. زمانی که یک برنامه یا سرویس به یک API دسترسی دارد، می‌تواند درخواست‌ها را ارسال کرده و به داده‌ها یا عملیاتی که توسط آن API ارائه می‌شود، دسترسی پیدا کند.

فرآیند کارکرد API معمولاً به شرح زیر است:     

• درخواست (Request): برنامه یا سرویس متقاضی یک درخواست به API ارسال می‌کند. این درخواست ممکن است شامل اطلاعاتی مانند نوع عملیات (GET، POST، PUT، DELETE و غیره) و همچنین داده‌های مورد نیاز برای انجام عملیات باشد.    

• پردازش درخواست (Request Processing): سرور یا سیستمی که API را ارائه می‌دهد، درخواست را دریافت کرده و آن را پردازش می‌کند. این شامل تحلیل درخواست، احراز هویت (اگر لازم باشد)، اجرای عملیات مورد نیاز و تولید پاسخ می‌شود.   

• پاسخ (Response): پس از پردازش درخواست، سرور یک پاسخ به برنامه یا سرویس متقاضی ارسال می‌کند. این پاسخ ممکن است شامل داده‌های درخواست شده، اطلاعاتی در مورد موفقیت یا شکست عملیات، و همچنین هر پارامتر دیگری که مورد نیاز است، باشد.

این فرآیند اصلی کارکرد API را توصیف می‌کند. با استفاده از API، برنامه‌ها و سرویس‌ها می‌توانند به یکدیگر ارتباط برقرار کنند و از قابلیت‌ها و داده‌های یکدیگر استفاده کنند بدون اینکه نیازی به دانش عمیق درباره جزئیات داخلی یکدیگر داشته باشند.

انواع API 

APIهای مهم و پرکاربرد در دنیای فناوری اطلاعات بسیار متنوع هستند و بسته به نیازها و حوزه‌های مختلف، انتخاب می‌شوند. اما برخی از API هایی که به عنوان پراستفاده‌ترین APIها شناخته می‌شوند عبارتند از:

• API وب (Web APIs): این API ها امکان ارتباط و تبادل داده بین برنامه‌های کاربردی و وبسایت‌ها را فراهم می‌کنند. مانند API های RESTful و GraphQL که برای ارتباط با سرویس‌های وب متداول استفاده می‌شوند.

• API های ابر (Cloud APIs): این API ها توسط ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS)، Google Cloud Platform (GCP) و Microsoft Azure فراهم می‌شوند و به توسعه‌دهندگان امکان مدیریت و استفاده از منابع محاسباتی و ذخیره‌سازی در ابر را می‌دهند.

• API های شبکه‌ای (Networking APIs): این API ها برای ارتباط با دستگاه‌ها و تجهیزات شبکه مانند روترها، سوییچ‌ها و فایروال‌ها استفاده می‌شوند. مثالهایی از آنها شامل API های SNMP و NETCONF می‌شوند.

• API های رسانه (Media APIs): این API ها برای کار با رسانه‌ها مانند عکس، ویدیو و صدا استفاده می‌شوند. مانند API های برای پردازش تصاویر (مثل Google Vision API) و پردازش صوتی (مثل API های تبدیل متن به گفتار).

• API های امنیتی (Security APIs): این API ها برای احراز هویت کاربران، مدیریت دسترسی و رمزنگاری اطلاعات استفاده می‌شوند. مانند API های OAuth و OpenID Connect.

• API های پردازش زبان طبیعی (Natural Language Processing APIs): این API ها برای تحلیل و فهم متن و گفتار طبیعی استفاده می‌شوند. مثال‌هایی از آنها شامل API های Google Natural Language API و IBM Watson NLP API می‌شوند.

این فقط چند مثال از API های مهم هستند و هنوز بسیاری دیگر وجود دارند که بسته به نیازها و موارد استفاده مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد.

آموزش استفاده از APIها

برای آموزش استفاده از API، مراحل زیر را می‌توانید دنبال کنید:

• مطالعه مستندات: هر API دارای مستندات جامعی است که شرح می‌دهد که چگونه از آن استفاده کنید، چه نوع درخواست‌هایی را می‌پذیرد، و چه نوع پاسخ‌هایی را ارسال می‌کند. مطالعه دقیق مستندات API ابتدایی برای شروع استفاده بسیار حیاتی است.

• ثبت نام و دریافت کلید API: برخی از API ها برای استفاده از آنها نیاز به ثبت نام دارند و یک کلید API (API Key) یا توکن احراز هویت را ارائه می‌دهند. این کلید یا توکن باید در هنگام ارسال درخواست‌ها به API به عنوان هدر یا پارامتر ارسال شود.

• استفاده از یک کتابخانه یا SDK: برخی از API ها دارای کتابخانه‌ها یا SDK هایی برای زبان‌های برنامه‌نویسی مختلف هستند که استفاده از آنها راحت‌تر و سریع‌تر می‌کند. با استفاده از این کتابخانه‌ها، می‌توانید بدون نیاز به ایجاد درخواست‌های HTTP دستی، با API ارتباط برقرار کنید.

• تست و ارسال درخواست‌ها: پس از مطالعه مستندات و آماده‌سازی، می‌توانید با استفاده از کلید API و درخواست‌های مورد نیاز، اطلاعات را به API ارسال کنید و پاسخ‌های آن را دریافت کنید. معمولاً ابزارهایی مانند Postman برای ارسال درخواست‌ها و مشاهده پاسخ‌ها استفاده می‌شود.

• پردازش پاسخ‌ها: پس از دریافت پاسخ از API، شما باید آن را پردازش کنید و اطلاعات مورد نیاز را استخراج کنید. این شامل تبدیل فرمت داده‌ها، انجام محاسبات، و نمایش اطلاعات به کاربران می‌شود.

• مدیریت خطاها و خطایابی: هنگام استفاده از API، ممکن است با خطاها و مشکلات مواجه شوید. برای مدیریت این خطاها و خطایابی، باید از روش‌های مناسب مانند بررسی کد و پیگیری پیام‌های خطا استفاده کنید.

• به‌روزرسانی و پشتیبانی: API‌ها ممکن است به مرور زمان تغییر کنند یا به‌روزرسانی شوند، بنابراین مهم است که با تغییرات جدید آشنا شوید و کدهای خود را به‌روز کنید. همچنین، در صورت نیاز به کمک و پشتیبانی، می‌توانید به منابع پشتیبانی از API مراجعه کنید.

کاربرد API چیست؟

API ها در بسیاری از حوزه‌ها و صنایع مورد استفاده قرار می‌گیرند و کاربردهای متنوعی دارند. برخی از کاربردهای رایج API ها عبارتند از:

• توسعه برنامه‌های وب و موبایل: برنامه‌نویسان می‌توانند API ها را برای ارتباط با سرویس‌های وب و موبایل استفاده کنند تا اطلاعات را از منابع مختلف دریافت کرده و در برنامه‌ها خود نمایش دهند.

• انتقال داده بین سیستم‌ها: شرکت‌ها و سازمان‌ها می‌توانند API ها را برای انتقال داده بین سیستم‌ها و نرم‌افزارهای مختلف استفاده کنند. این امر اجازه می‌دهد تا اطلاعات به صورت موثرتری بین بخش‌های مختلف سازمان منتقل شود.

• پردازش زبان طبیعی: API های پردازش زبان طبیعی مانند Google Natural Language API و IBM Watson NLP API برای تحلیل متن و گفتار طبیعی استفاده می‌شوند. این کاربردها شامل تشخیص موضوع، استخراج اطلاعات و تشخیص احساسات متن است.

• استفاده در امور مالی و بانکداری: بسیاری از بانک‌ها و شرکت‌های مالی از API ها برای ارائه خدمات اینترنتی مانند انتقال پول، بررسی موجودی و پرداخت‌های آنلاین استفاده می‌کنند.

• ساخت اپلیکیشن‌های IoT (اینترنت اشیا): API ها برای ارتباط بین دستگاه‌های IoT و سرورها یا سرویس‌های ابری استفاده می‌شوند. این امر اجازه می‌دهد تا داده‌های جمع‌آوری شده توسط دستگاه‌های IoT در دسترس سیستم‌های مرکزی قرار گیرند.

• ساخت برنامه‌های مصرف‌کننده محتوا: سرویس‌های محتوایی مانند YouTube، Twitter و Instagram از API ها برای ارائه داده‌ها و قابلیت‌های خود به توسعه‌دهندگان استفاده می‌کنند تا بتوانند برنامه‌ها و ابزارهای متنوعی را برای مصرف کنندگان ایجاد کنند.

• استفاده در تحلیل داده و هوش مصنوعی: API های مانند Google Cloud AI و Microsoft Azure AI برای ارائه قابلیت‌های هوش مصنوعی مانند تشخیص تصاویر، ترجمه متن، و تشخیص گفتار استفاده می‌شوند.

همه این کاربردها نشان می‌دهند که API ها یک ابزار بسیار قدرتمند برای تبادل داده و ارتباط بین سیستم‌ها و برنامه‌های مختلف هستند.

مزایای استفاده از API 

استفاده از API بسیاری از مزایایی را برای توسعه‌دهندگان، سازمان‌ها و کاربران نهایی فراهم می‌کند. برخی از این مزایا عبارتند از:

• تسهیل ارتباط و تعامل: API ها امکان ارتباط و تعامل بین برنامه‌ها، سرویس‌ها و سیستم‌های مختلف را فراهم می‌کنند، بدون نیاز به دسترسی مستقیم به کدهای داخلی یکدیگر. این امر ارتباط و تبادل داده را ساده و موثر می‌کند.

• تسریع فرآیند توسعه نرم‌افزار: با استفاده از API ها، توسعه‌دهندگان می‌توانند به سرعت و به راحتی از ویژگی‌ها و سرویس‌های موجود استفاده کنند، بدون نیاز به ایجاد از ابتدا هرچیزی. این امر زمان و هزینه توسعه را کاهش می‌دهد.

• افزایش کارآیی و بهره‌وری: با استفاده از API ها، اطلاعات و ویژگی‌های مختلف در دسترس هستند و می‌توانند در برنامه‌ها و سیستم‌ها مورد استفاده قرار گیرند. این امر کارآیی و بهره‌وری را افزایش می‌دهد.

• پیشرفت و نوآوری: با استفاده از API ها، توسعه‌دهندگان می‌توانند به سرعت نوآوری کرده و ویژگی‌های جدید و مفیدی به برنامه‌ها و سرویس‌ها اضافه کنند. این امر باعث رقابت‌پذیری بیشتر و پیشرفت در صنایع مختلف می‌شود.

• ارائه محصولات و خدمات بهتر: با استفاده از API ها، شرکت‌ها و سازمان‌ها می‌توانند به سرعت محصولات و خدمات خود را گسترش دهند و ارائه قابلیت‌های جدید به کاربران خود را فراهم کنند.

• اطمینان از تطابق و سازگاری: استفاده از API های استاندارد و متنوع مانند RESTful و GraphQL، اطمینان می‌دهد که برنامه‌ها و سیستم‌ها با یکدیگر سازگاری و تطابق دارند، که این امر به روند توسعه و نگهداری سیستم‌ها کمک می‌کند.

• کاهش هزینه‌ها و زمان: استفاده از API ها منجر به کاهش هزینه‌ها و زمان مورد نیاز برای توسعه و نگهداری نرم‌افزارها می‌شود، زیرا مجدد اختراع چرخ را می‌گیرد و از منابع و زمان صرفه‌جویی می‌کند.

در کل، استفاده از API ها به شرکت‌ها، توسعه‌دهندگان و کاربران نهایی کمک می‌کند تا به سرعت، بهره‌وری و نوآوری بیشتری را در فرآیندها و محصولات خود داشته باشند.

پروتکل‌های API 

پروتکل API مجموعه‌ای از قوانین و توافق‌نامه‌ها است که برای ارتباط و تبادل داده بین برنامه‌ها و سیستم‌ها استفاده می‌شود. این پروتکل‌ها معمولاً مشخص می‌کنند که چگونه باید اطلاعات ارسال و دریافت شود، چگونه درخواست‌ها و پاسخ‌ها باید ساخته شوند و چگونه ارتباط امنیتی بین اطراف باید برقرار شود.

انواع پرکاربرد پروتکل‌های API عبارتند از:

• REST (Representational State Transfer) :REST یک پروتکل برای ارتباط بین موارد مختلف مانند مشتریان و سرورها است که بر اساس مفاهیمی مانند منابع، مسیرها (URL)، عملیات HTTP (GET، POST، PUT، DELETE) و نوع محتوا (معمولاً JSON یا XML) کار می‌کند. REST یکی از محبوب‌ترین و پراستفاده‌ترین پروتکل‌های API است.

• SOAP (Simple Object Access Protocol) :SOAP یک پروتکل قدیمی‌تر است که برای ارتباط بین سرویس‌های وب استفاده می‌شود. در مقایسه با REST، SOAP پیچیده‌تر است و از پروتکل‌های پیام دهی مبتنی بر XML برای ارسال درخواست‌ها و پاسخ‌ها استفاده می‌کند.

• GraphQL :GraphQL یک زبان است که توسط Facebook توسعه داده شده است و برای تعریف و استفاده از API استفاده می‌شود. با استفاده از GraphQL، مشتریان می‌توانند دقیقاً اطلاعاتی که نیاز دارند را درخواست کنند و تنها آن اطلاعات را دریافت کنند.

• gRPC (Google Remote Procedure Call) :gRPC یک پروتکل RPC است که توسط Google توسعه داده شده است. این پروتکل برای تعریف روش‌های فراخوانی (RPC) و ارتباط بین سرویس‌های مختلف استفاده می‌شود و بر پایه HTTP/2 کار می‌کند.

• Webhooks :Webhooks عملاً یک مکانیزم برای ارسال هشدارها و رخدادها از یک سرویس به سایر سرویس‌ها است. این مکانیزم معمولاً بر اساس HTTP است و وابسته به وقوع رخدادها می‌باشد.

هر کدام از این پروتکل‌ها ویژگی‌ها، مزایا و محدودیت‌های خود را دارند و بسته به نیاز و شرایط مورد استفاده متفاوتی دارند.

تفاوت API و وب سرویس

API و وب سرویس (Web Service) هر دو ابزارهایی هستند که برای ارتباط و تبادل داده بین سیستم‌ها و برنامه‌ها استفاده می‌شوند، اما تفاوت‌هایی نیز بین آنها وجود دارد:

مفهوم:

• API: یک رابط برنامه‌نویسی است که تعیین می‌کند که چگونه برنامه‌ها و سرویس‌ها می‌توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و به داده‌ها دسترسی پیدا کنند.

• وب سرویس: یک سرویس برای تبادل داده بین دو برنامه یا سیستم مبتنی بر وب است. این سرویس‌ها معمولاً با استفاده از پروتکل‌های استاندارد مانند SOAP یا REST ارائه می‌شوند.

فرمت داده:

• API : API ها معمولاً برای تبادل داده‌ها از فرمت‌های مختلفی مانند JSON، XML، یا حتی CSV استفاده می‌کنند.

• وب سرویس: وب سرویس‌ها معمولاً از فرمت‌های استانداردی مانند XML یا JSON برای تبادل داده استفاده می‌کنند، اما می‌توانند از فرمت‌های دیگر نیز استفاده کنند.

پروتکل ارتباط:

• API: ارتباط با API می‌تواند از طریق پروتکل‌های مختلفی مانند HTTP، HTTPS، TCP و UDP صورت گیرد.

• وب سرویس: وب سرویس‌ها معمولاً از پروتکل‌های مانند HTTP و HTTPS برای ارتباط با استفاده از پروتکل‌های SOAP یا REST استفاده می‌کنند.

مقصد استفاده:

• API : API ها معمولاً برای ارتباط بین سرویس‌های وب، برنامه‌های موبایل، برنامه‌های دسکتاپ و سایر نرم‌افزارها استفاده می‌شوند.

• وب سرویس: وب سرویس‌ها معمولاً برای ارتباط بین سیستم‌های مختلفی استفاده می‌شوند، از جمله سیستم‌های دیگر بر روی شبکه محلی یا اینترنت.

به طور خلاصه، API یک رابط برنامه‌نویسی برای ارتباط بین برنامه‌ها و سرویس‌ها است، در حالی که وب سرویس یک سرویس برای تبادل داده بین دو سیستم مبتنی بر وب است که از API ها برای ارتباط با دیگر سیستم‌ها استفاده می‌کند.

جمع‌بندی

API، پلی است که امکان ارتباط و تبادل داده‌ها بین برنامه‌ها را فراهم می‌کند. با توجه به اهمیت این تکنولوژی در جهان امروزی، ساخت و مدیریت API‌ها یک چالش و فرصت بزرگ است. با رعایت استانداردها، امنیت، و مستندسازی مناسب، می‌توانید API‌های قدرتمندی بسازید که به توسعه برنامه‌ها و خدمات متنوع کمک کنند.

همچنین به یاد داشته باشید که API‌ها نیاز به نظارت و به‌روزرسانی دارند تا به تطابق با نیازهای متغیر جامعه برنامه‌نویسی بپیوندند. امیدوارم که API شما موفقیت آمیز و مفید باشد. نرم‌افزار حسابداری قیاس همراه کسب و کار شما است. برای خرید و دریافت مشاوره با کارشناسان ما تماس بگیرید.