حسابداری تعهدی در مقابل حسابداری نقدی

حسابداری تعهدی در مقابل حسابداری نقدی

حسابداری یک رشته ریاضی طراحی شده برای جمع آوری و ثبت اطلاعات مالی که آنها را به فرمت های قابل دسترس  برای کاربران نهایی آن تبدیل می کند. به طور خلاصه، حسابداری زبان در نظر گرفته شده برای برقراری ارتباط مالی با کاربران به صورت کارآمد و موثر است. اساس حسابداری تعهدی مجموعه ای از دستورالعمل هایی است که جهت هدایت برخی مفاهیم مهم در حسابداری، مخصوصا هنگام ثبت معاملات، طراحی شده است.

حسابداری دارای دو روش شناخت درآمد و هزینه است: پول نقد و تعهدات. هر روش دارای مزایا، منافع و معایب خود است. شما می توانید یک روش برای نیازهای مالی روزانه خود و روش دیگری برای بازپرداخت مالیات سالیانه خود داشته باشید. بسیاری از کسب و کارهای کوچک بدون موجودی، پایه نقدی حسابداری را انتخاب می کنند.

در حسابداری مبتنی بر تعهد، درآمد در دوره مالی به دست می آید، بدون در نظر گرفتن زمان دریافت، و هزینه ها در دوره مالی که آنها پرداخت می شوند، (پرداخت می شود یا نه). به عبارت دیگر هر دو درآمد (حسابپردازنده) و هزینه ها (حساب های قابل پرداخت) را هنگام ورود اطلاعات ثبت می کنید.

تفاوت بین دو نوع حسابداری زمانی است که درآمد و هزینه ثبت شده است. در حسابداری نقدی، درآمد زمانیکه پول نقد دریافت شود ثبت می شود بعبارت دیگر هزینه ها ثبت می شوند زمانی که آنها پرداخت می شوند (مهم نیست که آنها در واقع صورتحساب هستند). برای نشان دادن تفاوت بین دو روش، مثال زیر را در نظر بگیرید که کسب و کار یک محصول را به فروش می رساند و مشتری با اعتبار پرداخت می کند:

با استفاده از حسابداری مبتنی بر تعهد، درآمد فورا ثبت می شود.

با استفاده از حسابداری مبتنی بر نقدی، درآمد تا زمان پرداخت اعتبار ثبت نمی شود.

به همین ترتیب، اگر یک کسب و کار هزینه و اعتباری را پرداخت کند، در حساب تعهدی هزینه بلافاصله پس از ثبت، تا زمان پرداخت اعتبار تحت حسابرسی مبتنی بر نقدی به تعویق می افتد.

حسابداری تعهدی باعث می شود که درآمد را با هزینه ها مقایسه کنید.

تفاوت اصلی بین روش های نقدی و تعهدی حسابداری مربوط به زمان بندی درآمد و هزینه ها است. هنگامی که پول به حساب می آید، درآمد حاصل می شود و در صورت پرداخت پول، هزینه ها به رسمیت شناخته می شود. پایه نقدی حسابهای دریافتی یا قابل پرداخت را تشخیص نمی دهد. تنها زمانی که یک لایحه را پرداخت می کنید هزینه ای را می شناسد، در حقیقت اساس تعهد درآمدها را هنگامی که درآمد کسب می کنند، به رسمیت می شناسد. به عنوان مثال، قراردادی که از حسابداری تعهدی استفاده می کند، کل درآمد حاصل از انجام کار را _حتی اگر مشتری قبض لایحه را پرداخت نکرده باشد_ هزینه ها به همان شیوه عمل می کنند. پیمانکار هر گونه هزینه زمانی که رخ می دهد ثبت می کند، نه زمانی که پرداخت می شود.

مزایا و معایب

مزایای روش نقدی این است که ساده و انعطاف پذیر است و جریان نقدی را در نظر می گیرد. درآمد مالیات ندارد، مگر اینکه دریافت شود. مضرات روش نقدی این است که کنترل حساب های دریافتنی و حساب های قابل پرداخت، مخصوصا درازمدت، وجود ندارد. کسب و کار در حال انجام است بیش از فقط دیدن پول در داخل و خارج است، و اساس پول نقد به شما این امکان را می دهد نظر بیش از حد دقیق از امور مالی کسب و کار خود را در اختیار داشته باشید.

مزایای استفاده از روش تعهدی این است که توسط GAAP پذیرفته شده و ایده خوبی از درآمد و هزینه واقعی در یک دوره زمانی می دهد. روش تعهدی، بر خلاف روش نقدی، تصویری طولانی مدت در مورد کسب و کار ارائه می دهد. مضرات این است که جریان نقدی و تجزیه و تحلیل ممکن است تاثیر سو داشته باشد. همچنین روش تعهدی پیچیده تر از روش نقدی است.