بازار سرمایه

بازار سرمایه

"بازار سرمایه" به فعالیت هایی اشاره دارد که جمع آوری وجوه را از بعضی اشخاص به دست می آورند و آنها  به سایر اشخاص کمک مالی می رساند. عملکرد اصلی چنین بازاری، بهبود کارآیی معاملات است تا هر نهاد واحد نیازی به انجام جستجو و تحلیل، ایجاد توافقات قانونی و انتقال کامل مالیات نداشته باشد.

بازار سرمایه شامل تامین کنندگان و کاربران بودجه است. تامین کنندگان وجوه شامل خانوارها و موسساتی هستند که به آنها خدماتی نظیر صندوق های بازنشستگی می دهند. شرکت های بیمه عمر؛ موسسات خیریه مانند بیمارستان ها و موسسات مذهبی؛ و شرکت های غیر مالی که پولشان را از طریق نیازهای خود برای سرمایه گذاری تولید می کنند. استفاده کنندگان از وجوه، شامل خریدارهای خانگی و شرکت های غیر مالی؛ و دولت سرمایه گذاری زیرساخت سرمایه گذاری و هزینه های عملیاتی هستند.

بازارهای سرمایه شامل بازارهای اولیه هستند، که بواسطه آنها سهام و اوراق قرضه به سرمایه گذاران فروخته می شود و بازار های ثانویه که تجارت اوراق بهادار موجود را به فروش می رسانند.

به طور گسترده، بازارهای سرمایه می توانند به بازار برای هر دارایی مالی مراجعه کنند.

در زمینه امور مالی شرکت ها، این اصطلاح به مکان هایی برای به دست آوردن سرمایه قابل سرمایه برای شرکت های غیر مالی اشاره دارد. در اینجا، "سرمایه قابل سرمایه گذاری" شامل وجوه خارجی است، که در یک میانگین معدل هزینه محاسبه سرمایه سهم وجوه مشترک و سودمند، اوراق قرضه دولتی و بدهی های خصوصی که همچنین در بازده محاسبه سرمایه استفاده می شود.

در یک زمینه محدود مالی شرکت، تنها به استثنای بدهی به سرمایه گذاری سهام اشاره دارد.

در زمینه صنعت خدمات مالی، آن را به شرکت های مالی متمرکز در درجه اول بازارهای خصوصی به عنوان مخالف به عمومی است. به این معنا، که به بانک های سرمایه گذاری، سهام عدالت خصوصی و شرکت های سرمایه گذاری در مقایسه با نمایندگی های کارگزاری و تبادل عمومی اشاره می شود. در این مورد، بازارهای سرمایه در ابتدا ارائه بدهی ها و سهام (عمومی) حمایت شده توسط بانک های سرمایه گذاری از طریق املاک و مستغلات در نظر گرفته شده است. این در مقایسه با زمان پس از ارائه عمومی زمانی که ارائه عمومی در معامله با مبادلات در یک بازار ثانویه است. در ایالات متحده، تنظیم کننده اصلی مبادله، کمیسیون اوراق بهادار و بورس (SEC) است. این زمینه صنعت اغلب به این معنی است که "بازارهای سرمایه" با "بازارهای مالی" مقایسه می شوند.

در بازارهای عمومی که توسط یک تبادل نظارتی اداره می شوند، "بازارهای سرمایه" می توانند به بازارهای سهام در مقایسه با درآمد، پول، بازارهای مشتق شده و بازارهای کالایی اعتبارات، اوراق قرضه، ثابت نمایند. بازتاب امور مالی شرکت های بزرگ، "بازارهای سرمایه" همچنین می تواند به معنی بازار سهام و بدهی، اوراق قرضه، ثابت درآمد باشد.

در زمینه مالیاتی، بازارهای سرمایه اغلب به سرمایه گذاری هایی اشاره می کنند که درآمد حاصل از افزایش مالیات را دریافت می کنند. در حالی که درآمد کوتاه مدت یعنی دارایی هایی که در یک سال نگهداری می شوند، به ترتیب درآمد شما محسوب می شوند که برای سود درازمدت متفاوت هستند. این اغلب به تراکنش هایی اختصاص یافته توسط بانک های سرمایه گذاری یا صندوق های خصوصی (مانند سهام خصوصی یا سرمایه ریسک) مرتبط است.