اوراق بهادار امور مالی

اوراق بهادار امور مالی

اوراق بهادار یک ابزار مالی قابل تعویض است که دارای نوعی ارزش پولی است. این نشان دهنده موقعیت مالکیت در یک شرکت دولتی معامله شده (از طریق سهام)، یک رابطه مستشاری با یک سازمان دولتی یا یک شرکت (که دارای مالکیت اوراق قرضه این شرکت است) یا حقوق مالکیت به عنوان یک گزینه است.

اوراق بهادار یک دارایی قابل معامله است. اصطلاح به طور کلی به هر شکل از ابزار مالی اشاره دارد، اما تعریف قانونی آن با صلاحیت متفاوت است. در برخی از حوزه های قضایی، این اصطلاح به طور خاص، ابزارهای مالی غیر از سرمایه و ابزارهای ثابت درآمد را محروم می کند. در بعضی حوزه های قضایی، شامل برخی از ابزارهایی است که نزدیک به حقوق صاحبان سهام و درآمد ثابت هستند، مانند اوراق بهادار. در برخی از کشورها و زبان، اصطلاح "امنیت" معمولا در یک زبان روزانه به کار می رود، به این معنی هر نوع از ابزار مالی، حتی اگر چارچوب امن ممکن را داشته باشد چنین تعریف گسترده ای نداشته باشد.

اوراق بهادار را می توان به طور گسترده ای به دو نوع متمایز تقسیم کرد: سهام و بدهی.

امنیت سهام، منافع مالکیت سهامداران را در یک شرکت (شرکت، مشارکت یا اعتماد) نشان می دهد که در قالب سهام، که شامل سهام مشترک و ترجیح داده می شود، صورت می گیرد.

امنیت بدهی نشان دهنده پول است که قرض گرفته شده و باید پرداخت شود، با شرایطی که میزان وام، نرخ بهره و بلوغ یا تاریخ تمدید را تعیین می کند. اوراق بهادار بدهی که شامل اوراق قرضه دولتی و شرکتی، گواهی سپرده (CD) و اوراق بهادار تأمین شده (مانند CDOs و CMOs)، به طور کلی صاحبان آنها را به پرداخت منظم و بازپرداخت اصل (بدون توجه به عملکرد صادر شده) همراه با سایر حقوق قراردادی تعیین شده است (که شامل حق رای نمی شود). آنها معمولا برای مدت مشخصی صادر می شوند که در پایان آنها می توانند توسط صادر کننده بازخرید شوند. اوراق بهادار بدهی می تواند امن باشد (با حمایت وثیقه) یا نا امن، و اگر نا امن باشد، ممکن است در صورت ورشکستگی، قرار بیش از قراردادهای دیگر نا امن باشد.

اوراق بهادار ترکیبی، به عنوان نام نشان می دهد، ترکیبی از برخی ویژگی های هر دو بدهی و اوراق بهادار سهام. نمونه هایی از اوراق بهادار ترکیبی عبارتند از اوراق بهادار سهام (گزینه های صادر شده توسط شرکت که به سهامداران حق خرید سهام در یک زمان مشخص و با قیمت خاص)، اوراق قرضه تبدیل (اوراق قرضه که می تواند به سهام مشترک در شرکت صدور تبدیل ) و سهام ترجیحی (سهام شرکت هایی که پرداخت سود سهام و یا سایر بازده های سرمایه می تواند اولویت بندی شده نسبت به سهامداران دیگر) باشد.

اگرچه سهام ارجحیت از لحاظ تکنیکی  امنیت سهام است، اما اغلب به عنوان یک بدهی محسوب می شود؛ زیرا این «مانند یک اوراق بهادار رفتار می کند»: این نرخ سود سهام ثابت را پیشنهاد می کند و یک ابزار محبوب برای سرمایه گذاران با درآمد است. این اصل امنیت ثابت است.