استاندارد های بین المللی گزارشگری مالی چیست؟

استاندارد های بین المللی حسابداری یا همان استاندارد های بین المللی گزارشگری مالی (IFRS) مخفف و عبارت ترجمه شده International Financial Reporting Standards است، یکی از  اصطلاحات حسابداری پراهمیت محسوب می شود. این استاندارد سال هاست که در کشورهای مختلف در سراسر جهان مورد استفاده قرار می گیرد و در سال های اخیر در کشور ما نیز مورد توجه قرار گرفته است.
استاندارد حسابداری مجموعه ای از اصول، استاندارد ها و رویه های مشترک است که اساس سیاست های حسابداری مالی و شیوه های حسابداری را تعریف می کند. به عبارت دیگر استاندارد های حسابداری، مقررات حاکم بر چگونگی انجام کار حسابداری هستند و به نوعی می توان آنها را قلمرو فعالیت حسابداران دانست. استاندارد های حسابداری شفافیت گزارشگری مالی را در همه کشورها بهبود می بخشد.

مطالعه کنید : نرم‌افزار حسابداری قیاس

بنیاد IFRS : بنیاد IFRS مرجع تدوین استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی است. البته فرآیند جهانی‌سازی استانداردهای حسابداری از سال ۱۹۷۳ و با تشکیل کمیته بین‌المللی استانداردهای حسابداری IASC در لندن آغاز شد. در سال ۱۹۹۹ این کمیته دارای ساختار جدیدی شد که در نهایت به شکل‌گیری هیات تدوین استانداردهای بین‌المللی حسابداری (IASB) منجر شد.

این هیات دارای ۱۴ عضــو بوده و از آوریل ۲۰۰۱ صرفاً مسئولیت تنظیم استانداردهای حسابداری زیر نظر بنیاد IFRS را بر عهده دارد.

الزامات استاندارد بین المللی گزارشگری مالی چیست؟

FRS  گستره وسیعی از فعالیت‌های حسابداری را پوشش می‌دهد. جنبه‌های مختلفی از فعالیت‌های تجاری وجود دارند که قوانین اجباری مربوطه برای آنها توسط IFRS تعیین می‌شود.
صورت وضعیت مالی : صورت وضعیت مالی که با نام ترازنامه مالی نیز شناخته می‌شود. IFRS بر نحوه ارائه گزارش مولفه‌های ترازنامه مالی تأثیر می‌گذارد.
صورت سود و زیان  جامع : صورت سود و زیان جامع می‌تواند در قالب یک صورت مالی واحد تعریف شود و یا به صورت یک صورت سود و زیان و یک صورت درآمدهای جانبی شامل دارایی‌ها و تجهیزات، از هم مجزا شود.
بیانیه تغییر در حقوق صاحبان سهام : بیانیه تغییر در حقوق صاحبان سهام که همچنین با نام بیانیه درآمد حفظ شده نیز شناخته می‌شود. این  بیانیه  تغییرات سود و درآمد یک شرکت را در طول یک دوره‌ی مالی مشخص تعیین و مستند می‌کند.
صورت جریان های نقدی : دراین گزارش تراکنش‌های مالی شرکت در یک دوره زمانی مشخص، تفکیک جریان‌های نقدی بر اساس عملیات، سرمایه گذاری و تأمین مالی را به صورت خلاصه ذکر می شود.

مشکلات پذیرش استاندارد های بین المللی  چیست؟

بر اساس آمار منتشر شده در سایت www.ifrs.org تا سال 2015 تعداد 138 کشور در جهان پیروی از استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی را پذیرفته‌اند و جالب‌تر اینکه هفت کشور در خاورمیانه هم ‌اکـنون از این استانداردها پیـروی می‌کـنند. برخی از کـشورهـا به بررسی دقیق آثار این رویداد از منظرهای اقتصادی و کیفیت گـزارشـگری مـالی پرداخـته‌اند و ترجیح داده‌اند شتاب‌زده به جرگه استفاده کنندگان از این استانداردها نپیوندند. استفاده از استانداردهای حسابداری در جـامـعـه‌ای که در آن بـازار سـرمـایه، از کارآمدی لازم برخوردار بوده و مالکیت بخش خصوصی در صنایع رشد کرده و تفکیک مالکیت از مدیریت به طور نسبی صورت گرفته، در جامعه ای که بازار سرمایه آن ضعیف، و تمرکز مالکیت در دستان دولت است و تفکیک مالکیت از مدیریت به طور محتوایی وجود ندارد، احتمالاً نمی تواند کاملاً سودمند باشد.
نهاد تدوین کننده‌ی استانداردها باید همواره استانداردهایی وضع کند که بین خواسته‌های گروه‌های مختلف ذی‌نفع نوعی تعادل و توازن برقرار سازد. برای اینکه یک اسـتاندارد، از دیدگاه تصمیم گیری، سودمند واقع شود باید به اطلاعات ارائه شده در گزارش‌های مالی، معیار سنجش، و تحقیقات تجربی انجام شده در بازار سرمایه توجه کرد. گذار از اصول حسابداری ملی کشورها به استانداردهای گـزارشـگـری مـالی بیـن الـمللـی یکی از سنگین‌ترین مباحث مطرح شده در دنیای تجاری است.
با در نظر گرفتن شرایطی که یک شرکت ملزم به رعایت آن در رسیدن به صـورت‌هـای مـالی برمـبنای IFRS است، مشخص می‌شود که باید کلیه رخدادهای مالی بار دیگر با رویکرد IFRS مورد «قضاوت حرف‌های» قرار گرفته و بار دیگر ثبت شوند، هرچند که احتمال دارد بسیاری از این رخدادها به دلیل شباهت‌های بین دو استاندارد دارای ثبت مالی یکسانی باشند، و این امر هـزینه‌های سنگینی بر شرکت‌ها تحمیل خواهد کرد.
اگرچه این کار سبب کاهش هزینه‌های خارجی گسترده دارند، اما هماهنگ سازی استانداردهای گزارشگری هزینه‌های زیادی را بر شرکت‌های کوچک تحمیل می‌کند. در حالی که این شرکت‌ها نیازی به ارائه اطلاعات بر اساس استانداردهای خارجی ندارند. یکی از مشخصه‌های اصلی استانداردهای گزارشگری مالی بین‌المللی حجم قابل ملاحظه‌ی استفاده از ارزش منصفانه است.
چگونگی استفاده از ارزش‌های منصفانه و اطلاعات در دسترس در این زمینه از چالش‌های پیش رو در این زمینه است. شرایط استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی در ایران چگونه است؟ یکی از رویدادهای بسیار مهمی که در سال‌های اخیر در جامعه حسابداری کشور به وقوع پیوسته است، تدوین استانداردهای حسابداری ایران بر مبنای استانداردهای بین‌المللی حسابداری و الزام به رعایت آن در تهیه صورت‌های مالی است.
آبان سال 95 بود که طبق ابلاغیه‌ای که از سازمان بورس و اوراق بهادار منتشر شد، همه بانک‌ها، موسسه‌های مالی و اعتباری و شرکت‌های بیمه که در سازمان بورس و اوراق بهادار ثبت شده بودند و دوره مالی آن‌ها از تاریخ 1 فروردین 95 و بعد از آن شروع می‌شد، به تهیه و ارائه صورت‌های مالی سالانه (بر اساس استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی) و استانداردهای حسابداری ایران ملزم شدند.  

بیشتر بخوانید : فاکتور فروشگاهی قیاس شاپ

مزایای پذیرش استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی چیست؟
 

افزایش شفافیت : استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی (IFRS)، باعث افزایش قابلیت مقایسه و کیفیت صورت‌های مالی می‌شوند و به سرمایه‌گذاران و سایر مشارکت‌کنندگان بازار در اتخاذ تصمیمات آگاهانه اقتصادی کمک می‌کنند.
تقویت پاسخگویی : استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی (IFRS)، با کاهش شکاف اطلاعاتی بین دارندگان اطلاعات و سرمایه‌گذاران، موجب تقویت پاسخگویی می‌شوند. استاندارد های مذکور، به‌عنوان منبع اطلاعات قابل مقایسه جهانی، برای قانون‌گذاران نیز اهمیت ویژه‌ای دارند.
مشارکت در  اقتصاد : استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی (IFRS)، با کمک به سرمایه‌گذاران در شناسایی فرصت‌ها و تهدیدهای سرمایه‌‌گذاری در سر تا سر جهان، موجب تخصیص بهینه منابع می‌شوند. برای شرکت‌ها نیز، استفاده از یک زبان حسابداری قابل اعتماد، هزینه سرمایه و هزینه‌‌های گزارشگری بین‌المللی را کاهش می‌دهد.

جمع بندی

باتوجه به اهمیت گزارش‌های مالی و دقت در انجام امور حسابداری، انواع نرم‌افزار حسابداری این امکانات را برای شما فراهم آورده است. شما با در نظر گرفتن نوع فعالیت و نیازهای کسب و کارتان می‌توانید نرم‌افزارهای حسابداری مناسبی را خریداری کنید.
ویژگی‌های دقیق و کاربردی نرم‌افزار حسابداری قیاس به شما در راحت‌تر و دقیق‌تر انجام دادن امور کمک به سزایی می‌کند.